Thematische private equity-beleggingen in milieu

De strijd tegen klimaatverandering wint aan kracht onder regeringen en consumenten, met 92 procent van het wereldwijde bbp dat nu valt onder netto-nuldoelstellingen. Toch kunnen deze doelstellingen niet alleen worden bereikt door gedragsverandering. Veel zal ook afhangen van de inzet van bestaande technologieën en de ontwikkeling van nieuwe. Adoptie is een probleem. De penetratie van cleantech is momenteel te laag.

Maar er is reden tot optimisme. Het Internationaal Energieagentschap schat dat het grootste deel van de cleantech die nodig is om tegen 2030 de netto-nultoezeggingen van de wereld te halen, al marktrijp is. Bovendien zal de markt voor milieutechnologieën naar verwachting meer dan verdubbelen van 4,9 biljoen dollar in 2020 tot 12,1 biljoen dollar in 2030.

Maar om het volledige potentieel van deze technologieën te bereiken, zijn er nog steeds aanzienlijke investeringen nodig. Het Climate Policy Initiative berekent dat de klimaatfinanciering minstens met 590 procent moet toenemen om de wereldwijde klimaatdoelstellingen voor 2030 te halen.

Dat is een uitdagende doelstelling, maar het biedt potentieel lonende kansen voor beleggers.

Beleggen in de transitie

Volgens ons zijn er vijf belangrijke gebieden waarop deze beleggingen het grootste effect kunnen hebben:

1. Reductie van broeikasgassen: batterijen en opslag; energie-efficiëntie; koolstofarme/koolstofvrije en koolstofverwijderingstechnologieën; en technologieën en diensten voor hernieuwbare energie.
2. Duurzame consumptie: landbouwtechnologie, voedselveiligheid, optimalisatie van de toeleveringsketen en voedseltechnologie.
3. Beheersing van vervuiling: waterkwaliteit, luchtkwaliteit, bodembehoud en afvalverwerking.
4. De circulaire economie: de deeleconomie, recycling, efficiënt gebruik van hulpbronnen en biogebaseerde materialen.
5. Ondersteunende technologieën: sensoren en gegevensverzameling; de waardeketen van halfgeleiders; ontwerp- en engineeringsoftware; en groene chemie.

Deze oplossingen wekken nu al de interesse van beleggers en wij geloven dat de kansen vooral aantrekkelijk zijn op de particuliere markten, niet in het minst omdat particuliere bedrijven voorop lopen op het gebied van deze technologieën. Wereldwijd is het cumulatieve aantal particuliere milieubedrijven met een waardering van meer dan 1 miljard dollar, bedrijven die bekend staan als unicorns, 14 keer gestegen sinds 2017. Ter vergelijking: het totale aantal unicorns is in dezelfde periode slechts verviervoudigd.

Zo'n hausse in waarderingen is niet verrassend, aangezien particuliere bedrijven op veel gebieden van milieutechnologie het voortouw nemen. Zo werd in mei het rendementsrecord voor het omzetten van zonnestralen in elektriciteit via een commercieel paneel gevestigd door een Europees privébedrijf. Tot de privébedrijven behoren ook enkele van de grootste spelers in de waardeketen van elektrische voertuigen, evenals leiders in het recyclen van lithium-ionbatterijen. Beleggers die belangen hebben genomen in bedrijven die in deze sectoren actief zijn, hebben gezonde rendementen behaald. 

Co-investeren

Beleggen in particuliere bedrijven is uiteraard niet zonder risico. Dat geldt met name voor de milieutechnologiesector, waar overheden en regelgevers een buitenproportionele rol spelen bij het vormgeven van het concurrentielandschap. 

Binnen private equity is er echter één gebied dat beleggers een zekere mate van bescherming biedt tegen dergelijke risico's: co-investeringen. Via deze structuur bieden private-equitybeheerders (general partners of GP's) geselecteerde beleggers (limited partners of LP's) de mogelijkheid om rechtstreeks naast hen te beleggen in een specifieke transactie. 

In de afgelopen twintig jaar hebben co-investeringsfondsen meer dan 175 miljard dollar opgehaald. Naarmate private equity blijft groeien, verwachten we ook dat de co-investeringen zullen toenemen.

Voor GP's is het belangrijkste voordeel van co-investeren de mogelijkheid om meer te investeren in bedrijven die ze aantrekkelijk vinden (GP's zijn vaak onderworpen aan concentratiebeperkingen, waardoor ze zelf slechts een beperkte hoeveelheid kapitaal in één bedrijf kunnen investeren.) 

Voor LP's is een van de belangrijkste voordelen van co-investeren de rechtstreekse toegang tot particuliere bedrijven van hoge kwaliteit. In plaats van te beleggen in honderden bedrijven via een fund-of-funds, is een co-investeringsstrategie veel gerichter (doorgaans in 25-30 bedrijven) en blijft er voldoende diversificatie over GP's, landen en sectoren.

Een ander voordeel is dat co-investeringen veel sneller worden ingezet (meestal in twee tot drie jaar) dan traditionele private equity funds-of-funds, die zes tot zeven jaar nodig kunnen hebben om tot een volledige investering te komen. Een snellere uitrol kan helpen om het probleem van de J-curve te verminderen, of de tendens dat private-equitybeleggingen in de eerste jaren van hun levensduur kapitaalverliezen boeken voordat ze winst genereren. Dat wordt bevestigd door onze eigen 30-jarige ervaring met co-investeren bij Pictet.

Uiteindelijk wordt het nettorendement gestimuleerd doordat GP's doorgaans co-investeringen aanbieden zonder de gebruikelijke beheervergoedingen (1,5-2,0 procent) en prestatievergoedingen (20 procent). Dat is belangrijk voor een activaklasse waarvoor doorgaans aanzienlijk hogere vergoedingen worden gevraagd dan voor beursgenoteerde activa. 

Wij zijn van mening dat co-investeren een aantrekkelijke manier kan zijn om te beleggen in particuliere markten in het algemeen en in milieupioniers in het bijzonder.

Redenen voor optimisme

Door innovatie in de particuliere sector te financieren, kunnen beleggers een belangrijke rol spelen in het duurzaam maken van de wereldeconomie.

De geschiedenis getuigt hiervan. 

Veertig jaar geleden was het gat in de ozonlaag een van de grootste milieuproblemen op aarde. Activisme leidde in 1989 tot het Protocol van Montreal over de geleidelijke uitfasering van stoffen die de ozonlaag afbreken, zoals chloorfluorkoolwaterstoffen (CFK's), en in 1997 tot het bredere Protocol van Kyoto. Bedrijven ontwikkelden, gesteund door beleggers, een hele reeks alternatieven voor CFK's.

Vandaag de dag is het ozongehalte in de stratosfeer een van de weinige van de negen planetaire grenzen die de mensheid nog niet heeft overschreden.